Circulair Financieren in 2030: dit is de weg

Deze week stond in teken van de circulaire economie: een economisch systeem van gesloten kringlopen waarin grondstoffen, onderdelen en producten hun waarde zo min mogelijk verliezen; waarin hernieuwbare energiebronnen worden gebruikt en het systeemdenken centraal staat.

PGGM maakt deel uit van de werkgroep Financiering Circulaire Economie, die zich richt op de financiering van circulaire bedrijven en het versnellen van de circulaire economie. Deze werkgroep maakt deel uit van het Platform voor Duurzame Financiering van De Nederlandsche Bank. Vanuit PGGM zijn Piet Klop en Gillian Gailliaert betrokken bij de werkgroep. Door de meetbaarheid van circulariteit bij bedrijven te verbeteren, kan circulariteit steeds beter worden meegewogen in de beleggingsbeslissingen. Het resultaat van deze deelname aan de werkgroep is de Roadmap Circulair Financieren 2030. Deze roadmap licht de stappen toe die financiële instellingen in staat stellen circulariteit bij bedrijven te beoordelen en mee te nemen in financieringsaanvragen en investeringsbeslissingen.

De financiële sector speelt een grote rol in het verschaffen van financiering aan circulaire bedrijven en daarmee het versnellen van de transitie naar een circulaire economie. Zo streven zij naar circulariteit als integraal onderdeel van beoordeling van financieringsaanvragen en investeringsbeslissingen. De werkgroep Circulaire Economie van het Platform voor de Duurzame Financiering heeft omwille van het benoemde doel een roadmap gepubliceerd, die hier is terug te vinden. De werkgroep formuleert vier concrete acties:

  1. De eerste actie bestaat uit het integraal beoordelen van lineaire, alsmede circulaire risico’s. Lineair risico is het risico op voortbestaan door te blijven ondernemen onder de aanname dat grondstoffen oneindig voorradig zijn. Dit risico moet nadrukkelijk worden meegenomen in financieringsbeslissingen. Daarnaast moet circulair risico realistisch worden ingeschat door modellen op de toekomst te richten en zekerheden te zoeken in toekomstige kasstromen, lange termijn stabiliteit, ketensamenwerking en contracten.
  2. Ten tweede moeten circulaire metrics in financiering worden meegewogen. Oftewel, circulaire ideeën moeten worden in geïntegreerd in financiële beslissingen, waardoor transparantie wordt vergroot. Daarnaast moet externe controle en benchmarken mogelijk gemaakt worden en het risico op greenwashing worden verlaagd. Uniforme circulaire metrics zullen leiden tot een eerlijker speelveld waarin circulaire activiteiten zichtbaar worden en uiteindelijk meegewogen kunnen worden in investeringsbesluiten.
  3. Actie drie bestaat uit het ervaring opdoen door het sluiten van landmarkdeals en het fit for finance krijgen van circulaire proposities. Een landmarkdeal is het financieren van een bedrijf dat nadrukkelijk circulariteit nastreeft en minstens één nieuw element van circulaire financiering toepast. De inzichten die hieruit volgen bestaan uit hoe we het beste circulariteit kunnen meten, hoe risico’s en kansen gewogen moeten worden en hoe financiers op structurele wijze deze informatie kunnen gebruiken. Deze worden met de sector gedeeld. Hiervoor wordt standaard documentatie ontwikkeld en openbaar beschikbaar gemaakt.
  4. De vierde actie bestaat uit het uitbreiden en optimaliseren van het financieringsinstrumentarium om het omslagpunt te bespoedigen naar circulaire financiering als alledaagse kost. Dit betekent het ontwikkelen van passende financiering, met meer risicodragend kapitaal voor circulaire bedrijven in de vroege fase. Hierbij spelen overheidsfinanciering, financiële innovatie en blended finance een belangrijke rol. Blended finance is het gebruik van ontwikkelingsfinanciering en filantropische fondsen om particuliere kapitaalstromen naar opkomende en markten te brengen.

De financiële sector is afhankelijk van meerdere spelers zoals klanten of deelnemers, overheden, en toezichthouders. Overheden kunnen de circulaire transitie verder stimuleren en versnellen, niet alleen door direct te financieren (zoals subsidies en garanties), maar ook door strategisch de koers te bepalen voor de lange termijn, de markt aan te jagen met inkoopbeleid en door een gelijk speelveld te creëren via bijvoorbeeld het beprijzen van negatieve externe effecten of het verschuiven van fiscale lasten van arbeid naar het verbruik van natuurlijke hulpbronnen. Bovendien kunnen toezichthouders, zoals de Europese Centrale Bank, en regelgevers de voortgang richting circulariteit ondersteunen door op te roepen tot transparantie van lineaire risico’s, en het eisen van een meer waarheidsgetrouwe waardering van circulaire bedrijfsmodellen. De werkgroep Circulaire Economie van het Platform voor de Duurzame Financiering pleit ervoor dat deze spelers een gedeeld inzicht creëren, samenwerken, en gelijk optrekken om ervoor te zorgen dat circulaire financiering in 2030 business as usual zal zijn. Ze stelt in de roadmap: “Als wij de eerste generatie zijn die de gevolgen van de klimaatverandering en de uitputting van natuurlijke hulpbronnen voelt, en de laatste generatie die er iets aan kan doen, laten we dan samen onze financiële sector inzetten als hefboom en aanjager van de circulaire transitie.” Voor meer informatie kijk hier.